Vitrindeki albümler

KAYRA ‘ÖMRÜMÜN SON GÜZEL GÜNLERİ’ (SO MILK)

Kayra (Onur İnal) hip hop rap camiamızın en değerli isimlerinden biri. Neden diye sual ederseniz bir özelliği sizi ikna etmeye yeterli gelir. Kayra, uzaktan yakından alakasının bulunmadığı mafyatik dizi filmlerden rol ve replik çalarak kolpa şarkılar yazmıyor. Bilakis old-school hip hop sevdasının peşinde, kendi hikâyelerini anlatıyor. Bu da Kayra’yı yığınla rapçinin göbeğinde hepsinden daha sahici kılıyor. İkna olmak için illa bir kanıt daha istiyorsanız o da 13 parçadan oluşan yeni albümü “Ömrümün Son Güzel Günleri”. 

Bu Kayra’nın dördüncü albümü. Diğerleri gibi siyah beyaz kapaklı. Kayra’nın sosyal medya resimleri de renksiz. Ancak anlattığı hikâyeler tam tersi. Zira o şarkılarının zirvesinde harika bir hikâye anlatıcısı. Albümdeki yol arkadaşları A-Bacchus, Fonetik, Yiğit Seferoğlu ve Fredd… 

Kayra, efsane “Mertel Kasetçilik” parçasında “O büyülü günler dönmeyecek bir daha” demişti ama yıllar sonra bizi bu albümle yeniden 2011 yılının kış mevsimine döndürmeyi başarıyor. Sert gibi görünen nahif yüreğini ortaya koyuyor Kayra; az öfkeli ama hep kırgın. Şimdiye değin yaptığı en iyi albüm. Ayrıca 2024’ün en iyi yerli rap albümlerinden biri olacak. 

Not: İnternetten yapılan satışta plağın ilk 500 baskısı hızla tükendi.

RAIN TO RUST ‘MARTYRDOM: EIGHT EXERCISES’ (SWISS DARK NIGHTS RECORDS)

Üstünde koyu bulutların eksik olmadığı sanayi bölgesinden, İzmit’ten gelen iki genç adamın, demo kaydederek elden ele dağıtan kuşağın mensuplarının topluluğu Rain To Rust. Gitar, keyboard çalan vokal yapan (Black Front, Rhythm O ve Dead Man’s Dream’den tanıdığımız) Mert Yıldız ile bas ve keyboard çalan Ertan Aslan. Üç yıl sonra yaptıkları yeni albüm “Martyrdom: Eight Exercises” ile daha karanlık sulara yelken açıyor, gürültülü ve deneysel sesler çıkarıyorlar. 

Konsept albüm nevrozun bir sonucu olarak intihar ve ölüm temasını işliyor. Her şarkı hayatı intihar ile sonuçlanmış biriyle ilintili: The Sound’un Adrian Borland’ı, Manic Street Preachers’ın Richey James Edwards’ı, Joy Division’ın Ian Curtis’i, Mayhem’in Per Yngve Ohlin’i gibi… Saldırgan davul makinesi ritimleri, kirli synth ve gürültülü çiğ gitarlarla dolu müziklerini dark-wave / post-punk olarak tarif etmek mümkün ama daha fazlasına sahipler. Rain To Rust iyi bir albüm topluluğu, Konsepti dantel dantel işlemeyi iyi biliyorlar. Kendini kurbanların yerine koyarak şarkı yazıyor, kazanan değil kaybedenlerle ilgileniyorlar. İngilizce parçalar alacakaranlık kuşağının senaryolarını andırıyor. 

Bu albüm CD olarak basıldı ama plak olarak basılmayı da hakkediyor.