AIDS Günü’nde sanat!

Adını, Cyrée Jarelle Johnson’ın Black Futures kitabında geçen bir ifadeden alan Tanıdığım Herkes Hasta seçkisi, toplumun sahte bir sağlık-hastalık ikilemi aracılığıyla engelli ve hastaları nasıl dışladığını inceliyor. Engelliliği normun bir istisnası değil, ortak bir deneyim olarak görmeye davet eden program, HIV, COVID, akıl sağlığı ve yaşlanmayı kapsayan bir dizi temaya dikkat çekiyor.

NASCIMENTO’NUN HİKÂYESİ

Seçkinin ilk filmi Kalp Üfürümleri, COVID salgını sırasında, doğuştan gelen bir engel ve HIV ile yaşamanın deneyimini aktaran Dean adlı genç adamla yönetmen Dorothy Cheung arasında geçen şiirsel diyalogdan oluşuyor. Hiura Fernandes’in AID$’li Çocuk videosu, 1990 yılında HIV ile doğan Brezilyalı aktivist ve sanatçı Lili Nascimento’nun hikâyesini anlatıyor. Sanatçı Beau Gomez, Benim Yaptığım Yatak’ta, yatağı bir hastalık ya da izolasyon alanı olmanın ötesinde bir teselli ve eylemlilik mekânı olarak sunuyor. San Francisco Körfez Bölgesi sanatçısı Ananias, Dolissa Medina ile birlikte yönettiği Yaşlı Adam/Hasta Adam/Haykırış videosunda, doğduğu şehir Michoacán’a özgü Danza de los Viejitos’u (Yaşlı Adamların Dansı) icra ederken hareketlerini maneviyat, HIV’e bağlı uzun süreli engeller ve dünyada bir yer arayışı merceğinden yorumluyor. Seçkinin son videosu Işığı Yitirmek ise bir enfeksiyon nedeniyle görme yetisini kaybetmiş uzun süreli AIDS hastası, sanatçı Kurt Weston’ın bu dünyada kalmak için verdiği acı savaşı anlatan deneysel bir otoportreyi izleyiciyle buluşturuyor.